เอาหล่ะครับ ตอนนี้ก็มาถึงสถานี คามาคูระ กันแล้ว ถ้ายังจำได้ ตอนที่ 41 ( เจ้าสาวที่มากับกระแสน้ำอุ่นกุโรชิโว) มีฉากที่โคจิซึ่ง ตั้งใจช่วย มูราเสะ โดยออกไปตามหาลูกศิษย์ของมูราเสะ ถึงที่โตเกียว มีอยู่ฉากหนึ่งที่เห็นสถานีรถไฟคามาคูระอย่างชัดเจน หลังจากนั้นลูกศิษย์คนหนึ่งที่ชื่อ คูริฮาระ ก็ไปหา มูราเสะ และจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้อย่างประทับใจ สถานีคามาคูระนี้ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ทั้งดีไซน์เดิมยังอยู่ครบครัน ให้ออกจากสถานีด้านตะวันออกครับ เดินออกมาก็จะเป็นลานจอดรถ ทั้งรถเมล์ รถยนตร์ และ รถแท็กซี่ เดินออกถนนมาเลยครับ

สุดทางแล้วเป็นสามแยกครับให้เลี้ยวซ้ายเดินตรงไปจะเป็นทางสู่วัด Tsurugaoka Hachimangu 鶴岡八幡宮 สถานที่ใช้ถ่ายทำตอนที่ 20 (ลาก่อนคนรัก..จากทะเล) เดินไกลหน่อย แต่อากาศ และ วิวสองฝั่งสวยงามครับ เดินไม่เกิน 10 นาที ก็ถึงตัววัดแล้ว เข้าไปข้างใน ไม่มีค่าผ่านประตูครับ วัดนี้เป็นวัดที่สำคัญที่สุดของเมืองคามาคูระ ซึ่งสร้างโดย Minamoto Yoriyoshi ในปี ค.ศ. 1063 หลังจากนั้นก็มีการขยายและโยกย้ายมีอยู่ที่ปัจจุบันในปี 1180 โดย Minamoto Yoritomo ซึ่งเป็นโชกุนคนแรกของเมืองนี้ ชื่อ Hachiman มาจากชื่อเทพเจ้าที่ครอบครัว Minamoto ให้ความนับถือตามตำนาน

รูปขวามือนี่ไงครับ สะพานที่ นิชินะ เดินไปกับ มิซาโอะ 36 ปีแล้วสีแดงยังคงสวยสดอยู่เหมือนเดิม (หมายถึงทาใหม่ให้ดูสวยเหมือนเดิม)

จากนั้นเดินย้อนกลับมาทางเดิมจนถึงหน้าสถานี คามาคูระ เลยไปหน่อยแล้วเลี้ยวซ้ายเดินตามทางไปเรื่อยๆ จะไปสู่วัด Myouhonji 妙本寺 วัดนี้ก่อสร้างโดย Hiki Yoshimoto ในปี 1260 ถึงตอนนี้ก็ปาเข้าไปเกือบ 750 ปีแล้ว

สถานที่นี้ใช้ถ่ายทำเรื่องเคนโด้โดยหลักๆอยู่ 7 ตอนคือ

ตอนที่ 20 ( ลาก่อนคนรัก..จากทะเล) นิชินะ (โนบูยูคิ อิชิดะ) นอนเหยียดกายอยู่ที่ลานวัดแห่งนี้ (รูปซ้ายมือ) และเป็นบริเวณที่ โคจิ ชกต่อยกับ นิชินะ ที่แอบสวมรอยเป็นคนช่วย มิซาโอะ ที่จมน้ำ

ตอน ที่ 23 (นัทสุโกะ On Stage ! ) บริเวณที่อิวาตะกับนัทสุโกะซ้อมการแสดงละครใต้ดินกัน (รูปกลาง)
รูปขวามือเป็นบันไดที่สมาชิกชมรมเคนโด้วิ่งซ้อมกันลงมาและเป็นจุดที่โคจิชกต่อยกับอิวาตะ (อิชิบาชิ โชจิ)

ตอนที่ 27 ( ดาบกับชั่วโมงจิบชา ) ครูฟูจิมิยะ นำสมาชิกชมรมเคนโด้ของอาโอบะมาฝึกสมาธิที่วัดนี้โดยไม่ให้แตะชิไน (รูปซ้ายมือ)

ตอนที่ 32 ( ข้าก็คือลูกผู้ชาย..เหมือนกัน ) ชิโอซากิ (โอกิ มาซายะ) ถูกรุมซ้อมในบริเวณวัดนี้ แล้วสมาชิกชมรมเคนโด้ตามมาช่วยได้ทัน

ตอนที่ 31 ( กล่าวคำลาที่..ทะเล ) สมาชิกชมรมเคนโด้กระโดดกบขึ้นบันไดที่วัดนี้ (รูปขวามือ) ในตอนนี้ ไซโจ้ (ฮิงาชิ ทาโร่) ขอร่วมทีมเคนโด้เพื่อวัตถุประสงค์ส่วนตัวกับครู ฟูจิมิยะ ที่มาเป็นโค้ชของทีม และที่เดียวกันนี่แหละที่ ตอนที่ 34 ( ดวงดาวที่หล่นลงมาจากท้องฟ้า) โคจิเดินลงบันไดนี้ไปกับ คูมิ นากาโน่ โคจิตั้งใจจะกอด คูมิ แต่สุดท้ายก็โดนกอดลมเข้าเต็มเปา

ตอนที่ 41 ( เจ้าสาวที่มากับกระแสน้ำอุ่นกุโรชิโว) เมื่อเรียวโกะบอกกับโคจิเรื่องแต่งงาน โคจิที่จิตใจสับสนไปที่วัดตีระฆังเสียงดังหลายครั้งจนเจ้าอาวาสต้องวิ่งออกมาตะโกนให้หยุด ปัจจุบันนี้ทางขึ้นไปหอระฆังโดนปิดแล้ว (รูปกลาง มีป้าย "ห้ามเข้า") แต่ผมมองดูซ้ายขวาแล้วแอบเดินขึ้นไปถ่ายรูป เลยได้รูปนี้มา (รูปขวามือ)

อีกฉากของตอนนี้คือ เมื่อ มูราเสะปฏิเสธไม่ให้เรียวโกะตามไำปเกาะด้วย เรียวโกจึงขอโคจิมาซ้อมเคนโด้กันที่นี่ (รูปซ้าย เป็นลานกว้าง)

รูปซ้ายมือเป็นรูปปั้นบรอนซ์ 日蓮聖人像 นักบวชนิกาย Nichiren ( nichiren seijinzou ) เป็นสัญญลักษณ์อย่างหนึ่งของที่นี่

เดินย้อนกลับมาทางเดิม ก่อนออกวัด ด้านซ้ายมือกลายเป็นโรงเรียนเด็กอนุบาลแล้ว เสียงเด็กๆดังสนุกสนานดีครับ เดินมาเรื่อยๆจะเจอวัดเล็กๆอีกวัดนึง (รูปกลาง) เข้าไปดูครับ นี่ก็คือ วัดฮอนกาคุจิ 本覚寺 ตอนที่ 27 ( ดาบกับชั่วโมงจิบชา ) ในฉากเปิดที่เรียวโกะเข้าช่วยเหลือครูฟูจิมิยะจากอันธพาล 2 คน ก็ตรงนี้แหละ (รูปขวา)